Laat me niet vallen - Willy Vlautin
De gevoelige Horace Hopper heeft altijd gedroomd van een carrière in de bokswereld. Vol vechtlust stort hij zich op zijn grote passie en slaat zich door tegenslagen heen. Willy Vlautin schreef met Laat me niet vallen een roman vol liefde in zowel schrijfstijl als verhaal.
Het verhaal
Horace Hopper is een gevoelige jongen die op de Little Reese Ranch woont, kilometers van de bewoonde wereld. Als tiener werd hij in huis genomen door het echtpaar Reese, nu in de zeventig. De gezondheid van meneer Reese gaat steeds verder achteruit en zijn wens is dat Horace de ranch overneemt. Maar Horace verlangt ernaar professioneel bokser te worden en weet dat hij de ranch moet verlaten om zijn droom waar te maken.
De jonge bokser vertrekt naar Tucson om daar te vechten voor een carrière in het Mexicaanse bokscircuit. Hij traint keihard, maar zijn naïviteit brengt hem in moeilijkheden - mensen maken gretig gebruik van zijn verlangens. Gaandeweg moet Horace leren zijn gevechten met moed en kracht te doorstaan - en niet alleen in de boksring.
Look & Feel
De handschoenen op het omslag zijn een perfecte spiegel voor het verhaal; poespas is overbodig. Door de titel en auteursnaam op de handschoenen te plaatsen, wordt er een centraal punt gecreëerd op de cover. Een prachtig omslag!
Het boek is gebonden met een stofomslag. Zelf vind ik het altijd vervelend wanneer er sprake is van een extra papieren omhulsel, omdat dit vaak snel beschadigt. Deze heb ik tijdens het lezen dus maar even aan de kant gelegd, omdat ik 'm zo mooi vond en ook zo wilde houden.
De typografie is zeer prettig en de letters zijn iets groter dan in een standaard roman (voor mijn gevoel), een goede leesbaarheid. Hoofdstukken zijn simpel ingedeeld aan de hand van nummers en tussendoor krijgt de lezer even rust door het plaatsen van sterretjes (*) wanneer de protagonisten van scène veranderen.
De korte dankbetuiging aan het einde van het boek getuigd van bescheidenheid van de auteur.
Oordeel
Als ik een boekhandel in zou lopen (wat nog best vaak gebeurt...) zou dit absoluut niet het eerste boek zijn dat ik zou oppakken. Boksen? Dat vind ik dus echt een vreselijke activiteit! Ik heb nooit begrepen waarom je voor je plezier met iemand zou willen vechten. Toen dit boek door De wereld draait door (DWDD) werd verkozen tot Boek van de Maand, moest ik ook echt even twee keer nadenken over of ik nu wel of niet het boek zou gaan oppakken. De kritieken waren echter zó lovend, het boek werd met prachtige recensies beoordeeld, dat ik het niet kon laten om tóch deze uitdaging aan te gaan. Daarnaast was mijn oud-collega Jorien de Vries ontzettend enthousiast over deze roman (en met name de auteur), waardoor ik absoluut niet anders meer kon dan het boek te lezen. En wat heb ik ervan genoten...
Het onderwerp sprak mij in den beginne totaal niet aan, maar door de toegankelijke schrijfstijl van Vlautin kon ik mij hier zonder moeite doorheen slaan. Na het lezen van deze roman ben ik absoluut niet anders gaan denken over deze 'sport', het blijft een wereld waar ik het liefst ver vandaan blijf. Ondanks dat ben ik wel meer waardering gaan krijgen voor de boksers die telkens weer vol goede moed de ring instappen en de uitdaging aangaan. Vechtlust is absoluut het onderwerp van deze roman, in de breedste zin des woords.
Willy Vlautin heeft met Laat me niet vallen een zeer liefdevolle roman geschreven die iedereen zou moeten lezen. Deze melancholieke roman raakt je tot op het bot en toont je dat er ook in duistere tijden lichtpuntjes zijn in het leven waaraan je je kan vastklampen.
Dan resteert mij slechts nog de vertaler (Dirk-Jan Arensman) op de schouder te kloppen; ontzettend knap als je de woorden van de auteur in een andere taal kan omzetten zonder de essentie te verliezen. Chapeau!
Kortom: een krachtige roman die je zeker niet ongeroerd achter laat.
Sterren: ****
Specificaties
Uitgever: Uitgeverij Meulenhoff
Uitgave: Gebonden met stofomslag, ook beschikbaar in e-book Publicatiedatum: 16-01-2018
Pagina's: 304 ISBN: 9789029092180